Spanbanden

De volgende aandachtspunten zijn hierbij van belang:

1. Kies spanbanden met de juiste breeksterkte en een voldoende hoge STF waarde.
2. Bepaal hoeveel spanbanden je gaat gebruiken. Gebruik altijd minstens 2 spanbanden per object! - Kies haken of fittingen die aan de aanhanger of trailer bevestigd kunnen worden.
3. Kies de juiste lengte voor het overspannen van de lading of het direct sjorren. Let er ook op dat het rateldeel de juiste lengte heeft, zodat je voldoende ruimte hebt om te ratelen . Dit is vooral bij dichte trailers van belang, daarbij kan een te kort rateldeel er voor zorgen dat je geen ratelbeweging kunt maken.
   
   Het kiezen van de juiste STF waarde en het aantal spanbanden vergt de nodige kennis en ervaring. Om het éénvoudiger te maken hebben we een schema gemaakt waar je per spanband en lading gewicht kunt aflezen hoeveel spanbanden je moet gebruiken. Dit overzicht vind je hieronder.
   
   

Aantal spanbanden per gewicht van lading

Zonder gebruik van antislipmatten.

Bindhoek 60graden / Wrijvingscoefficient μ 0,4

* 1 zou volstaan. Maar we gebruiken altijd 2 spanbanden per object.

Met gebruik van antislipmatten.

Bindhoek 60graden / Wrijvingscoefficient μ 0,6

* 1 zou volstaan. Maar we gebruiken altijd 2 spanbanden per object.

Stap 1: Positioneer bandsleuf met ratel Breng de ratel in positie door de hendel opwaarts heen en weer te bewegen. Wanneer de ratel in positie is gebracht kan het bandenweefsel (spandeel) er makkelijk doorheen geleid worden.

Stap 2: Leg de spanband om de lading

Stap 3: Spanband door ratel begeleiden Leg de ratel plat en begeleid het bandenweefsel van onder naar boven door de bandsleuf. (LET OP: is de ratel een ERGO ratel dan moet het bandenweefsel altijd onder de bandgeleider doorgehaald worden). Haal de band door de bandsleuf omhoog, begeleid die in dezelfde richting terug en trek de band daarna helemaal door de bandsleuf heen totdat de band strak om de lading zit.

Stap 4: De spanband vastratelen Ratel de spanband vast door een opwaartse duwbeweging te maken met de hendel (Ergo-ratel door middel van trekbeweging). Daardoor maakt de spil met bandsleuf een draaiende beweging waardoor de band zich rond de spil wikkelt en zich vast zet. Maak gemiddeld 1,5 tot maximaal 3 volle slagen om de band stevig vast te zetten.

Stap 5: De spanband vergrendelen Wanneer de spanband op volle sterkte is aangetrokken kan de hendel worden teruggedrukt in liggende positie tot de vergrendelplaat vast klikt. De ratel is nu vastgeklikt en klaar voor gebruik!

Een spanband met ratel losmaken werkt als volgt:

1. 1. Ontgrendel de ratel door de vergrendelplaat omhoog te trekken en de ratelhendel omhoog te bewegen. Wanneer de ratelhendel ongeveer 180 graden is uitgeklapt zal de ratel in de meeste gevallen ontgrendelen. Let hierbij wel op dat je lading niet omvalt! Bij twijfel kun je dit het beste met 2 personen uitvoeren, waarbij 1 persoon de lading overeind houdt.
   2. Na het ontgrendelen trek je de spanband terug uit de sleuf. Zo zorg je ervoor dat de spanband weer los is. Soms wil het voorkomen dat de band nog niet vrijkomt uit de ratel, doordat deze nog teveel opgerold is. In dat geval wil het meestal helpen om de ratel met een ferme ruk omhoog te trekken (Haaks op de bandrichting). In de meeste gevallen zal de spanband dan verder afrollen, waardoor je het restant van de band eenvoudig uit de ratel kunt trekken.
   3. Haal nu de haken van de bevestigingspunten, en trek de band van de lading. Nog eventjes de band netjes oprollen, en je bent klaar!

Het grootste verschil tussen deze twee ratels zit in de beweegrichting van het handvat om de spanband aan te spannen. Een standaard ratel vraagt om een duwende beweging om de spanband aan te spannen. Een trekratel, ook wel een "Ergo" ratel genoemd, spant de spanband juist aan als er een trekkende beweging gemaakt wordt. Het voordeel van deze beweging is dat hij minder kracht kost, omdat het lichaam als hefboom kan worden ingezet.

Technische verschillen zijn het verlengde handvat (voor extra spankracht), het omgekeerde tandwielsysteem en bandbeugel aan de voorzijde waaraan je de Ergo/trek-ratel in één oogopslag herkent. Deze bandbeugel voorkomt dat je spanband niet meer kan ontgrendelen. Zonder deze bandbeugel kan het gespannen bandweefsel namelijk verhinderen dat de hendel in de ontgrendelstand geduwd kan worden. Haal daarom het bandweefsel altijd onder deze bandbeugel door bij het vastratelen. 

Hieronder nog een klein overzicht van de verschillen:

Een ééndelige (ook wel eindloze) spanband bestaat uit een ratel/gesp en een stuk band. Deze band wordt om één of meerdere objecten gespannen (omsnoering) en gaat vervolgens terug naar de ratel. Na het omsnoeren kan men de ratel aanspannen waardoor alle omsnoerde objecten naar elkaar toe gebonden worden. Een tweedelige spanband bestaat uit een rateldeel (korte deel met de spanner) en een windseldeel (het lange band-deel), doorgaans voorzien van haken. Deze spanband is het meest gebruikte type spanband bij transport / wegvervoer. De meeste aanhangers zijn dan ook voorzien van sjorogen (sjor-ogen) of andere bevestigingspunten waaraan deze haken bevestigd kunnen worden. Lading kan hiermee stevig op een voertuig gefixeerd worden. Dit noemt men neerbinden van de lading. Een alternatieve bevestigingsmethode is directe zekering/diagonaal sjorren. De haken worden hierbij rechtstreeks aan de lading gekoppeld.

Een tweedelige spanband bestaat uit 2 verschillende onderdelen. Te weten; het korte stuk, voorzien van ratel en spitshaak. Omdat deze voorzien is van de ratel, noemen we dit het "rateldeel". De lengte van dit onderdeel is meestal standaard 50cm lang. Het meest gebruikte type haak is de spitshaak. Het langere deel, welke meestal varieert in lengte, bepaalt grotendeels de totale lengte van de spanband. Dit bestaat uit een lange band en een spitshaak. De lengte kies je zodanig dat deze om de lading heen, of tussen de lading gespannen kan worden. Het lange deel wordt als het ware "om de lading gebonden", waardoor dit stuk band de naam "windseldeel" gekregen heeft. Het windseldeel wordt ook wel "sjordeel" of in het engels "lashing-part" genoemd.

De kortste standaardlengte is 25 centimeter. Deze lengte kunt u gewoon in de webshop bestellen. Als het nodig is kunnen we het in sommige gevallen kunnen nog iets korter maken, maar dat verschilt per product. Zo kunnen we bij 25mm spanbanden al rateldelen vanaf 10cm produceren. Mocht je hierover meer willen weten, neem dan gerust contact met ons op via e-mail of telefoon.

De hoekbeschermer heeft meerdere functies. De belangrijkste functie is het beschermen van de lading tegen het insnijden van de band. Daarnaast beschermt de hoekbeschermer ook de spanband tegen beschadigen van het bandweefsel. Tot slot zorgt de hoekbeschermer er ook voor dat spanband minder snel van de lading zal schuiven.

Bij het berekenen hoeveel spanbanden er nodig zijn voor het zekeren van een lading, moet je rekening houden met diverse krachten die een rol spelen bij het vervoeren. Zo moet je rekening houden met gewicht/zwaartekracht van de lading, vertraging- en versnelling van het voertuig, en de wrijvingskracht van de lading. Deze kracht wordt uitgedrukt door het wrijvingscoëfficient en aangeduid met het teken "μ". Hoe hoger de wrijving tussen de lading en de laadvloer, des te minder spanbanden je nodig hebt. Om de wrijving te verhogen is het bij een schuivende lading verstandig om antislip matten te gebruiken. Het verschil in benodigd aantal spanbanden kan hierdoor oplopen tot wel 20 maal zo weinig! Bij het transporteren van metaal op een metalen laadvloer heb je de minste wrijving, met een μ van 0,1 of 0,2. Als je tussen beide delen antislipmatten plaatst verandert het wrijvingscoefficiënt μ naar 0,6.

In onderstaande tabel wordt weergegeven hoe het wrijvingscoefficiënt beinvloed wordt door het gebruik van antislip matten:

De beschikbaarheid per type spanband kan variëren, maar onderstaande kleuren zijn meestal beschikbaar:

• - Oranje
• - Geel
• - Reflecterend Geel
• - Wit
• - Oranje
• - Rood
• - Blauw
• - Groen
• - Legergroen
• - Grijs
• - Zwart

Nee. Bij de productie van onze spanbanden wordt de norm EN 12195-2 opgevolgd. Dit is de belangrijkste richtlijn bij de productie en het gebruik van spanbanden. Andere partijen maken gebruik van bijvoorbeeld de termen CE- of GS certificering. Deze vermeldingen zijn wat ons betreft niet relevant bij het gebruik van spanbanden, en worden in sommige gevallen zelfs onterecht gebruikt. Het GS-logo mag worden gebruikt indien de producent zijn product heeft laten keuren door het Duitse instituut TÜV, maar dit is een extra controle. Als de producent zich aan de richtlijn EN12195-2 houdt is het GS-logo wat ons betreft dus niet noodzakelijk. Het CE-logo op een spanband is echter zelfs niet toegestaan, en zien wij als vorm van misleiding. Spanbanden vallen namelijk niet onder de EU Machinerichtlijn en kunnen daarom niet CE-gecertificeerd worden. Zie je dus spanbanden met een CE-keurmerk, dan mag je je vraagtekens plaatsen bij de kwaliteit van dit product.

Omdat hierover vaak misverstanden bestaan, leggen we deze vraag graag een keer aan je uit.

De totale lengte van de spanband bestaat uit de opgetelde lengte van het rateldeel en het windseldeel samen. Een spanband van 9 meter (2-delig) bestaat bij ons dus uit een rateldeel van (meestal) 50 centimeter en een windseldeel van 850cm.

De afkortingen staan voor Standard Hand Force (SHF) en Standard Tension Force (STF). Je ziet deze afkortingen op het label van iedere volgens EN 12195-2 geproduceerde spanband staan, dus we geven hierover graag wat extra informatie.

Standard Hand Force (SHF): Handkracht die een gemiddelde persoon op de ratel kan genereren. Dit wordt uitgedrukt in daN (decaNewton). Meestal wordt de SHF vastgesteld op 50daN.

Standard Tension Force (STF): Dit is de neerwaartse kracht die door de overbrenging van de ratel op het bandweefsel kan worden overgebracht. Hierbij wordt er van uitgegaan dat men de eerder genoemde SHF waarde op de ratel uitoefent. Onthoud dat hoe hoger de STF waarde, des te minder spanbanden je nodig hebt om de lading vast te zetten! De twee belangrijkste aspecten die de STF bepalen zijn de lengte van de hendel, en het ratelmechanisme (duw- of trekratel).

Nog één keer op een rijtje gezet. Een spanband met een SHF van 50daN en een STF van 250daN zal door een persoon die er circa 50kg druk op de ratel kan aanbrengen, er voor kunnen zorgen dat de voorspanning (spanning op de band) van die spanband maximaal 250kg zal bedragen. Hierbij gaan we er voor het gemak van uit dat een kg en een daN dezelfde waarde hebben, maar in praktijk staat 250daN gelijk aan 254.92kg.

LC staat voor "Lashing-Capacity". Dit is eigenlijk de sterkte aanduiding van je spanband. Echter zit er een veiligheidsmarge in verwerkt. De veiligheidsmarge voor hardware (metaaldelen) is factor 2 en de veiligheidsmarge voor bandweefsel is factor 3. Je dient de breeksterkte van het betreffende onderdeel te delen door de veiligheidsmarge, om tot de LC-waarde te komen. Indien onderdelen een verschillende LC-waarde hebben, wordt bij het bepalen van de definitieve LC-waarde altijd naar de laagste waarde gekeken.

Voorbeeld (gelijke LC-waarde onderdelen):
breeksterkte bandweefsel: 7500daN (gedeeld door 3 = LC 2500daN)
breeksterkte haken + ratel: 5000daN (gedeeld door 2 = LC 2500daN)
LC waarde geassembleerde product: 2500daN

Voorbeeld (verschillende LC-waarde onderdelen):
breeksterkte bandweefsel: 6000daN (gedeeld door 3 = LC 2000daN)
breeksterkte haken + ratel: 1500daN (gedeeld door 2 = LC 750daN)
LC waarde geassembleerde product: 750daN (De hardware is minder sterk, waardoor de eindsterkte lager licht als wat het bandweefsel aan zou kunnen).

Tot slot. De hier boven uitgelegde LC-waarde betreft de sterkte bij 'enkel sjorren' oftewel 'gestrekt gebruik' van de spanband. Als je een spanband gebruikt in omsnoering (ook wel dubbel sjorren genoemd). Dan mag je de LC-waarde verdubbelen. Het idee hierachter is dat het gewicht / de kracht verdeeld wordt over de 2 delen en de spanband hierdoor dubbel zo sterk is.